Biografie

Kindertijd

Een aantal ervaringen uit mijn kindertijd heeft mij sterk gevormd. Als kind werd ik thuis gezien als ‘een porseleinen kopje'. Bij het minste of geringste barstte ik in tranen uit. Ik voelde mij hierdoor anders en dit was geen prettig gevoel. Ik heb me als kind flink aangepast en probeerde mijn gevoeligheid te negeren. Rond mijn veertiende jaar kreeg ik ernstige maagklachten en kwam bij een specialist in het ziekenhuis terecht. Via professionele begeleiding heb ik sindsdien geleerd om mijn gevoel juist serieus te nemen. Ik ontdekte dat gevoelens veel vertellen over je kwaliteit van leven. Ik leerde hoe ik me meer kon ontspannen en van het leven genieten door me juist door gevoeligheid te laten leiden.

Wijze lessen

Achteraf ben ik mijn lichaam dankbaar voor deze wijze lessen. Juist door alle pijn heen heb ik geleerd anders met mezelf en mijn omgeving om te gaan. Ik heb ervaren hoe wijs het lichaam is, en hoe lastig het is om oude gewoontes om te vormen tot gezonde. Het is een weg die zich ontwikkelt, van leven in het hoofd naar ruimte maken voor het hier en nu.

Kunstzinnig werken is voor mij altijd een oase, een vrijplaats geweest. Mijn dierbaarste herinneringen zijn de momenten dat ik als kleuter samen met mijn zussen de hele dag knutselde. De magie van samen creëren, en door elkaars ideeën tot nog fraaiere resultaten te komen, daar word ik nu nog blij en energiek van.

Het kunstzinnig werken is altijd een goede spiegel geweest, omdat wat mijn handen maken een directe uitdrukking is van wat ik van binnen ervaar.

Hoe kan kunst helend werken?

Ik vond het maken van kunst zo belangrijk dat ik naar de kunstacademie ging. In mijn werken stond de vraag centraal: ‘Hoe kan kunst helend werken?’ Toch miste ik het sociale aspect. Op mijn 28e ging ik doen wat ik al heel lang wilde maar eerder niet durfde: de opleiding voor creatieve therapie. Daar kwam ook mijn belangstelling voor het medische uitgebreid aan bod.

Ik ben nog elke dag dankbaar dat ik dit vak mag uitoefenen.